στον φορέα ΓΟΝ.ΙΣ.
ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ
ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥΣ
Κανένας δικαστής και καμία αρχή δεν αγαπά και δε νοιάζεται τα παιδιά μας περισσότερο από εμάς, τους γονείς τους.
Η διαμεσολάβηση αποτελεί ένα πολύ διαδεδομένο τρόπο επίλυσης εξωδικαστικών διαφορών σε χώρες του εξωτερικού και έχει χαρακτήρα υποχρεωτικότητας από το 2019. Μέσα από τη διαδικασία της διαμεσολάβησης τα δύο μέρη (πατέρας και μητέρα) καταλήγουν σε μια κοινά αποδεκτή συμφωνία η οποία διαμορφώνεται από τα δύο άμεσα εμπλεκόμενα μέρη μέσα στα πλαίσια ασφάλειας που παρέχει ο χαρακτήρας του θεσμού.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της διαμεσολάβησης είναι η αμεροληψία και η ουδετερότητα του διαμεσολαβητή, καθώς και η εμπιστευτικότητα και το απόρρητο της διαδικασίας, αφού τίποτα από όσα λέγονται κατά τη διάρκεια της δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο ενώπιον δικαστηρίου ή να μεταφερθεί σε τρίτους.
Η διαδικασία της διαμεσολάβησης διενεργείται σε ουδέτερο χώρο χωρίς τρίτους παρόντες, διαρκεί συνήθως μια μέρα, κοστίζει λιγότερο από τη δικαστική διαδικασία (προσωρινή, ασφαλιστικά μέτρα, μηνύσεις, αγωγές κ.λ.π.) και τα δύο μέρη συνοδεύονται από τους δικηγόρους τους ώστε να διασφαλίζεται η νομική τους προστασία. Στην περίπτωση που τα δύο μέρη καταλήξουν σε συμφωνία αυτή μπορεί άμεσα να αποκτήσει εκτελεστότητα, δηλαδή ισχύ δικαστικής απόφασης.
Η οικογενειακή διαμεσολάβηση δεν είναι συμβουλευτική ζεύγους. Στις οικογενειακές υποθέσεις ο λόγος που δημιουργούνται νομικές διαφορές είναι η διαταραχή των προσωπικών σχέσεων των γονέων. Δεν επηρεάζεται δηλαδή ο συναισθηματικός κόσμος των γονέων επειδή έχουν νομικής μορφής διαφορές, αλλά αντίθετα οι διαφορές προκύπτουν ακριβώς επειδή οι σχέσεις και τα συναισθήματα έχουν υποστεί πλήγματα. Αυτό είναι και το βασικό στοιχείο που διαφοροποιεί τις υποθέσεις οικογενειακού δικαίου από τις υπόλοιπες αστικές και εμπορικές υποθέσεις.
Οι δικαστικές αποφάσεις που ρυθμίζουν οικογενειακά ζητήματα ακολουθούν συνήθως ένα μοτίβο όπως άλλωστε συμβαίνει μέχρι τώρα και στα ιδιωτικά συμφωνητικά μεταξύ των πρώην συζύγων. Το μοτίβο όμως αυτό ενώ περιλαμβάνει κάποια στοιχεία αποδεδειγμένα χρήσιμα για την εξασφάλιση κάποιας ομαλότητας στις οικογενειακές σχέσεις δεν, σημαίνει ότι καλύπτει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ανάγκες κάθε οικογένειας, οι οποίες είναι εξατομικευμένες και κανείς δεν τις γνωρίζει ούτε και μπορεί να τις διαχειριστεί καλύτερα από τους ίδιους τους γονείς και ας έχουν χωρίσει. Ως αποτέλεσμα, είναι πολύ συχνή η μη τήρηση των όρων που υπέγραψαν τα δύο μέρη, γεγονός που οδηγεί σε νέους δικαστικούς αγώνες, με επιπλέον έξοδα και ψυχική ταλαιπωρία τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά τους που μεγαλώνουν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ανασφάλειας και αντιπαλότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Κατά τη διάρκεια της διαμεσολάβησης δεν διενεργείται κάποια μάχη με πρωτοστάτες τους δικηγόρους αλλά μια διερεύνηση των αναγκών και των συμφερόντων κάθε πλευράς με επίκεντρο τους δύο ενδιαφερόμενους και τα παιδιά τους σε κατ’ ιδίαν και κοινές συναντήσεις με την/τον διαμεσολαβήτρια/τή σε μια από κοινού προσπάθεια εξεύρεσης τεχνικών συνεργασίας προς όφελος των παιδιών τους και τη σύνταξη κοινού γονεϊκού προγραμματισμού ανατροφής τέκνων (parenting plan). Όταν οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι έχουν τη δυνατότητα να καταρτίσουν τη συμφωνία με τον τρόπο που επιθυμούν και να ρυθμίσουν οι ίδιοι τις λεπτομέρειες που αφορούν την καθημερινή ανατροφή των παιδιών τους, τότε οι πιθανότητες να μην τηρηθούν τα συμφωνηθέντα μειώνονται κατακόρυφα γιατί πολύ απλά παύει να υπάρχει το αίσθημα ότι οφείλουν να υπακούσουν σε κάτι έξω από αυτούς. Δεν πρόκειται για συμβιβασμό αλλά για συνεργασία με στόχο το καλύτερο για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Στις οικογενειακές διαφορές και ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά όχι μόνο δεν είναι αντίπαλοι οι γονείς αλλά καλούνται να συνεργαστούν τουλάχιστον μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών τους. Επομένως, εκείνος που επιζητεί την υπαγωγή στη διαμεσολάβηση σε καμία περίπτωση δεν το επιζητεί επειδή φοβάται τη δικαστική αντιπαράθεση ή επειδή δε διαθέτει επιχειρήματα για να στηρίξει τις θέσεις του. Αντίθετα, επιδιώκει τη διαμεσολάβηση επειδή ενδιαφέρεται ουσιαστικά και πρακτικά για την εξεύρεση της καλύτερης δυνατής συμφωνίας, με τις λιγότερο δυνατές απώλειες και για τις δύο πλευρές, τόσο σε χρόνο και χρήμα, όσο και σε ανθρώπινες σχέσεις και ψυχικές αντοχές.
Όταν εναποθέτουμε την εξουσία για την υπόθεση μας και κυρίως για τα παιδιά μας σε τρίτους (δικαστήριο) χάνουμε κάθε έλεγχο στην εξέλιξη της ζωής μας και κυρίως των παιδιών μας. Η διαμεσολάβηση μας δίνει τη δυνατότητα του win-win, δηλαδή και οι δύο πλευρές επωφελούνται.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΟΝ.ΙΣ
ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΟΝ.ΙΣ.
Από 15 Ιανουαρίου 2020 η προσφυγή στη διαμεσολάβηση είναι υποχρεωτική και για τις οικογενειακές διαφορές.
Ο πιστοποιημένος φορέας κοινωνικής φροντίδας ΓΟΝ.ΙΣ, διατηρεί κέντρο στήριξης οικογενειακών σχέσεων από το 2011 και τμήμα διαμεσολάβησης αποκλειστικά για οικογενειακές διαφορές (κατ’ άρθρο 3 παρ. 2 Ν. 4540/19) με διαπιστευμένο διαμεσολαβητή και δύο ακόμη διαμεσολαβητές.
Η ομάδα των διαμεσολαβητών μας συνεπικουρείται και υποστηρίζεται από κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο και εκπαιδευτικό.
Ο χώρος του ΓΟΝ.ΙΣ διατίθεται και ως ανεξάρτητος χώρος διαμεσολάβησης για όσους επαγγελματίες ενδιαφέρονται.
Για περισσότερες πληροφορίες και κόστος συνεδριών καλείτε στο 2103251850 και στο 6972755552 ή επικοινωνείτε στο info@gonis.org.gr
Tο gonis.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το gonis.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.
