Μέριμνα των γονέων αλλά και της πολιτείας πρέπει να αποτελεί η προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού για ανατροφή και από τους δυο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη την άποψη του παιδιού και με γνώμονα το συμφέρον του. Επίσης η πολιτεία οφείλει να μην ευνοεί ,σε οποιαδήποτε διαδικασία, τυχόν ανοίκειες ιδιοκτησιακές αντιλήψεις του όποιου γονέα ασκεί την επιμέλεια απέναντι στο παιδί.

Την πρόταση επεργάστηκαν οι τότε Νομικοί του ΓΟΝ.ΙΣ.

 

ΜΕ ΜΑΥΡΟ : Οι διατάξεις που ισχύουν

ΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ : τα εδάφια που προτείνουμε να καταργηθούν

ΣΕ ΚΙΤΡΙΝΟ : τα εδάφια που προτείνουμε να προστεθούν

 

Α) ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

13--

Οικογένεια

Η οικογένεια απαρτίζεται από τα μέλη της που είναι συγγενείς εξ αίματος ή συγγενείς εξ αγχιστείας ή που δεν είναι συγγενείς και οι οποίοι διαβιούν ενωμένοι σε ελεύθερη ένωση και συνήθως έχουν κοινή κατοικία.

13--Προστασία της οικογενειακής ζωής

Κάθε μέλος μιάς οικογένειας δικαιούται σεβασμού και προστασίας της οικογενειακής ζωής από αυθαίρετες επεμβάσεις όπως ενδεικτικά την παρεμπόδιση δημιουργίας οικογενειακών διεσμών, διατάραξη των ήδη υφισταμένων, διατάραξη της ενότητας της οικογένειας ή από επεμβάσεις ή έλεγχο της οικογενειακής συμπεριφοράς.

1350 Προστασία του παιδιού

Σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά, είτε αυτές λαμβάνονται από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς, είτε από τα δικαστήρια τις διοικητικές αρχές ή τα νομοθετικά όργανα, πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού.

Οι γονείς, κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους για την ανατροφή του παιδιού την ανάπτυξή τους πρέπει να έχουν ως βαρική μέριμνά τους την ικανοποίηση του συμφέροντος του παιδιού. .

1386 Υποχρέωση για συμβίωση

Οι σύζυγοι είναι ίσοι στα δικαιώματα και ευθύνες που απορρέουν από το δίκαιο στις μεταξύ τους σχέσεις και στις σχεσεις τους με τα τέκνα τους, ως προς το γάμα, κατά τη διάρκειά του και στην περίπτωση λύσης του.

"Ο γάμος παράγει για τους συζύγους αμοιβαία υποχρέωση για συμβίωση, εφόσον η σχετική αξίωση δεν αποτελεί κατάχρηση δικαιώματος".

 

1442

Διατροφή

"Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον:

1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ'' αυτό τη διατροφή του

2. αν έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και γι'' αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος

3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου

4. σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας".

5. Στην περίπτωση που υπάρχουν συγγενείς εξ αίματος πρώτου ή δεύτερου βαθμού του δικαιούχου της διατροφής, τότε η υποχρέωση του πρώην συζύγου επιμερίζεται με τους εξ αίματος συγγενείς με μέγιστο το ήμισυ της διατροφής ενώ το υπολιπόμενο ποστοσό βαρύνει τους εξ αίματος συγγενείς.

6. Η φροντίδα ανηλικου κοινού με τον σύζυγό τέκνου που εμποδίζει στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος δεν μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα ενός συζύγου για διατροφή για διάστημα πέραν των 3 ετών από την γέννηση του τέκνου.

1445

"Ο καθένας από τους πρώην συζύγους αλλά και οι εξ αίματος συγγενείς α και β βαθμού που καλούνται να καταβάλουν διατροφή είναι υποχρεωμένοι έναντι αλλήλων να δίνουν στον άλλον ακριβείς πληροφορίες για την περιουσία του και τα εισοδήματά του, εφόσον είναι χρήσιμες για τον καθορισμό του ύψους της διατροφής. Με αίτηση ενός από τους πρώην συζύγους, που διαβιβάζεται μέσω του αρμόδιου εισαγγελέα, ο εργοδότης, η αρμόδια υπηρεσία και ο αρμόδιος οικονομικός έφορος είναι υποχρεωμένοι να δίνουν κάθε χρήσιμη πληροφορία για την περιουσιακή κατάσταση του άλλου συζύγου και προπάντων για τα εισοδήματά του".

1468

"Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης θεωρείται το χρονικό διάστημα που περιλαμβάνεται ανάμεσα στην τριακοστή και την εκατοστή ογδοηκοστή ημέρα πριν από τον τοκετό".

Τα τεκμήρια των άρθρων – έως --- του οικογενειακού δικαίου είναι μαχητά.

1468 Α

Μετά την επίκληση ή την άρνηση ενώπιον δικαστηρίου της συνδρομής ενός από τα τεκμήρια του παρόντος άρθρου το δικαστήριο υποχρεούται να διατάξει την διεξαγωγή ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με ιατρικές εξετάσεις σε δημόσιο θεραπευτήριο και με την χρήση των πλέον κατάλληληλων ιατρικών μεθόδων για την πιστοποίηση της βιολογικής σχέσης γονέων και τέκνων ιδίως με την εξέταση του γεννετικού υλικού (DNA).

1481

"Η πατρότητα τεκμαίρεται, αν αποδειχθεί ότι αυτός, για τον οποίο προβάλλεται ισχυρισμός ότι είναι πατέρας, είχε σαρκική συνάφεια με τη μητέρα κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης. Το τεκμήριο δεν ισχύει, αν η αγωγή ασκείται από το τέκνο μετά την ενηλικίωσή του και ο πατέρας πέθανε πριν από το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στον πρώτο βαθμό".

Στην περίπτωση επίκλησης ή άρνησης ενώπιον δικαστηρίου της συνδρομής τεκμηρίου πατρότητας το δικαστήριο υποχρεούται να διατάξει την διεξαγωγή ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με ιατρικές εξετάσεις σε δημόσιο θεραπευτήριο και με την χρήση των πλέον κατάλληληλων ιατρικών μεθόδων για την πιστοποίηση της ύπαρξης βιολογικής σχέσης γονέων και τέκνων ιδίως με την εξέταση του γεννετικού υλικού (DNA)

1496

Χρόνος και τρόπος καταβολής

"Η διατροφή προκαταβάλλεται σε χρήμα κάθε μήνα. Αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι, το δικαστήριο μπορεί να επιτρέψει στον υπόχρεο την καταβολή με άλλον τρόπο".

Το χρηματικό ποσό της διατροφής που οφείλεται από συμφωνία ή από δικαστική απόφαση αναπροσαρμόζεται ετησίως, από το επόμενο από την δημοσεύση της απόφασης ή κατάρτιση της συμφωνίας έτος, κατά ποσοστό ίσο με τον μέσο όρο του πληθωρισμού, όπως αυτός καθρίζεται από την Ε.Σ.Υ. για το αμέσεως προηγούμενο δωδεκάμηνο.

Η παρούσα διάταξη δεν αποκλείει την εφαρμογή του άρθρου 1494.

1506

Επώνυμο του τέκνου χωρίς γάμο των γονέων του

"Το τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του παίρνει το επώνυμο της μητέρας του. Ο σύζυγος της μητέρας μπορεί να δώσει στο τέκνο, με συμβολαιογραφικό έγγραφο, το επώνυμό του στη θέση του έως τότε επωνύμου του τέκνου ή επιπρόσθετα, αν συναινέσουν σ'' αυτό, κατά τον ίδιο τύπο, η μητέρα και το τέκνο.

Σε περίπτωση επιγενόμενου γάμου των γονέων του τέκνου εφαρμόζονται ως προς το επώνυμό του, εφόσον αυτό είναι ανήλικο, οι διατάξεις του προηγούμενου άρθρου.

Αν γίνει αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική, το ενήλικο τέκνο ή, αν αυτό είναι ανήλικο, οι γονείς του ή και ένας από αυτούς ή ο επίτροπός του δικαιούνται, μέσα σε προθεσμία ενός έτους από την ολοκλήρωση της αναγνώρισης, να προσθέσουν, με δήλωση στο ληξίαρχο, το πατρικό επώνυμο στο επώνυμο του τέκνο. Αν στη δήλωση προβαίνουν οι δύο γονείς από κοινού, μπορούν να προσδιορίσουν το νέο επώνυμο του τέκνου σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο του προηγούμενου άρθρου".

Το τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του παίρνει το επώνυμο και των δύο γονέων του, της μεν μητέρας του από της γέννησής του, του δε πατέρα του, προτασσομένου αυτού της μητέρας, αυτοδικαίως από της δικαστικής ή εκούσιας αναγνώρισης.

Με συμφωνία και των δύο γονέων είναι δυνατό να διατηρηθεί μόνο ένα από τα δύο επώνυμα.

1511

"Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.

Στο συμφέρον του τέκνου πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν, κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο της άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.

Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου Άνω της ηλικίας των έξι ετών του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντά του".

1512

Σε περίπτωση διαφωνίας

"Αν οι γονείς διαφωνούν κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας και επιμέλειας, και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο".

1513

Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου

(1) "Εφόσον ζούν και οι δύο γονείς Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου,ή τέκνου χωρίς γάμο των γονέων του, και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, η άσκηση της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας του προσώπουανήκει και στους δύο γονείς

(2) Το δικαστήριο ορίζει υποχρεωτικά τον τόπο κατοικίας του τέκνου. Απαγορεύεται αλλαγή της κατοικίας του χωρίς απόφαση του δικαστηρίου που λαμβάνεται με κριτήριο το συμφέρον του τέκνου.

(3) Ελλείψει συμφωνίας των γονέων, το δικαστήριο μετά από την υποβολή σχετικού αιτήματος υποχρεούται να ορίσει την εναλλάξ και κατά μεγάλες χρονικές περιόδους (από ένα έως τρία έτη) διαμονή του τέκνου με καθένα από τους γονείς στον καθορισμένο απο το δικαστήριο τόπο κατοικίας του. Η άσκηση της γονικής μέριμνας μπορεί να ανατεθεί στον έναν από τους γονείς ή, αν αυτοί συμφωνούν ορίζοντας συγχρόνως τον τόπο διαμονής του τέκνου, στους δύο από κοινού.

(4) Η φροντίδα του τέκνου ανατίθεται στον γονέα με τον οποίο νόμιμα διαμένει το τέκνο στον καθορισμένο τόπο κατοικίας

(5) Για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του καθώς και το περιβάλλον στο οποίο το τέκνο έως τότε είχε μεγαλώσει την επιιμέλεια και τη διοίκηση της περιουσίας του.

(6) Πρίν την έκδοση δικαστικής απόφασης υποχρεωτικά λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του τέκνου κατά τους όρους του άρθρου 1511.

(7) Οι δικαστικές αποφάσεις αιτιολογούνται πλήρως αναφερόμενες σε σε όλα τα στοιχεία της δικογραφίας.

Ο γονέας, στον οποίο δεν έχει ανατεθείαπό τον οποίο έχει αφαιρεθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας, έχει το δικαίωμα να ζητάει από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου".

1514

Διακοπή της συμβίωσης

"Οι διατάξεις του προηγούμενου άρθρου εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις όπου υπάρχει διακοπή της συμβίωσης των συζύγων".

1515

Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους

"Η γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Σε περίπτωση αναγνώρισής του, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, που όμως την ασκεί αν έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αν αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους.

Με αίτηση του πατέρα το δικαστήριο μπορεί και σε κάθε άλλη περίπτωση, και ιδίως αν συμφωνεί η μητέρα, να αναθέσει και σ'' αυτόν την άσκηση της γονικής μέριμνας ή μέρους της, εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου.

Σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει τη μητέρα στην άσκησή της. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά με αίτηση του πατέρα, εφόσον έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους ή υπάρχει συμφωνία των γονέων".

Οι διατάξεις του άρθρου 1513 εφαρμόζονται και στα τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους που έχουν αναγνωριστεί εκούσια ή δικαστικά.

Η μητέρα ασκεί αποκλειστικά τη γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα του τέκνου σε περίπτωση που δεν υπάρχει αναγνώριση του τέκνου ή εάν ο πατέρας αντιδίκησε στη δίκη αναγνώρισης. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά με αίτηση του πατέρα, εφόσον έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους ή υπάρχει συμφωνία των γονέων.

Δεν συνιστά αντιδικία κατά την έννοια του παρόντος άρθρου η ένσταση διεξαγωγής ιατρικών εξετάσεων για την διαπίστωση ή αποκλεισμό της πατρότητος.

1516

Πράξεις από τον ένα γονέα

"Ο καθένας από τους γονείς επιχειρεί και μόνος του πράξεις αναφερόμενες στην άσκηση της γονικής μέριμνας:

1. όταν πρόκειται για συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου φροντίδας του τέκνου ή για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα.

2. όταν πρόκειται για τη λήψη δήλωσης της βούλησης που είναι απευθυντέα προς το τέκνο.

Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου τους, καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του γονέα, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια φροντίδα του προσώπου του, μπορεί να τις ασκεί αυτός που έχει την φροντίδα επιμέλεια και, αν δεν την έχει κανείς, αυτός με τον οποίο διαμένει το τέκνο".

1518

Επιμέλεια του προσώπου

"Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του.

Εφόσον ζούν και οι δύο γονείς, η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ανατίθεται ταυτόχρονα και στους δύο γονείς.

Κατά την ανατροφή του τέκνου οι γονείς το ενισχύουν, χωρίς διάκριση φύλου, να αναπτύσσει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητά του. Η λήψη σωφρονιστικών μέτρων επιτρέπεται μόνο εφόσον αυτά είναι παιδαγωγικώς αναγκαία και δεν θίγουν την αξιοπρέπεια του τέκνου.

Κατά τη μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση του τέκνου οι γονείς λαμβάνουν υπόψη τις ικανότητες και τις προσωπικές του κλίσεις. Γι'' αυτό το σκοπό οφείλουν να συνεργάζονται με το σχολείο και, αν υπάρχει ανάγκη, να ζητούν τη συνδρομή αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών ή δημόσιων οργανισμών".

15--

Φροντίδα του τέκνου

Η φροντίδα του προσώπου περιλαμβάνει την εξυπηρέτηση των καθημερινών βιωτικών αναγκών του τέκνου καθώς και την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών της υγείας του.

Εφόσον ζούν και οι δύο γονείς, η φροντίδα του τέκνου ανατίθεται στους γονείς ή στον γονέα με τον οποίο νόμιμα διαμένει κατά τις διατάξεις του άρ. 1513. Στην περίπτωση διαφωνίας η φροντίδα του τέκνου ρυθμίζεται από το δικαστήριο εφαρμοζομένων των διατάξεων του άρ. 1513.

 

1520

Προσωπική επικοινωνία

"Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο διατηρεί το δικαίωμα της ελεύθερης προσωπικής επικοινωνίας με αυτό.

Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους απώτερους ανιόντες και τ’ αδέλφια του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος.

Στις περιπτώσεις των προηγούμενων παραγράφων, ελείψει συμφωνίας των γονέων τα σχετικά με την ρύθμιση της επικοινωνίας επικοινωνία κανονίζονται ειδικότερα από το δικαστήριο".

Προκειμένου να συσταθούν, να διατηρηθούν και ν’ αναπτυχθούν οι οκογενειακοί δεσμοί, η προσωπική επικονωνία είναι υποχρεωτική για τον γονέα και το τέκνο. Σε περίπτωση άρνησης του τέκνου να επικοινωνήσει με τον γονέα του, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επικοινωνία παρουσία δικαστικού επιμελητού του κλάδου των κοινωνικών λειτουργών.

Η εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων ως προς το σκέλος της επικοινωνίας γίνεται αναγκαστικά από δικαστικούς επιμελητές του κλάδου των κοινωνικών λειτουργών.

Κατά την εκτέλεση των αποφάσεων επικοινωνίας ο δικαστικός επιμελητής είναι αρμόδιος να βεβαιώνει κάθε παρακώλυση του δικαιώματος επικοινωνίας από τον γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο.

Η βεβαίωση πλέον των τριών παρακωλύσεων της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας σε διάστημα έξι μηνών χαρακτηρίζεται ως επανειλημένη παρακώλυση.

Η επανειλημένη σε βάρος του παρακώλυση της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας ενός γονέα του παρέχει το δικαίωμα στον παρακωλυόμενο γονεά να ζητήσει από το δικαστήριο να διατάξει να παύσει να διαμένει το τέκνο με τον υπαίτιο για την παρακώλυση γονέα προκειμένου να διαμένει μαζί του.

Η βεβαίωση πλεόν των δύο επανειλημένων παρακωλύσεων της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας χαρακτηρίζεται ως υπότροπος επανειλημένη παρακώλυση.

Στην περίπτωση υπότροπης επανειλημένης παρακώλυσης ο παρακωλυόμενος γονέας δικαιούται να ζητήσει από τον δικαστήριο την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον υπότροπο γονέα.

Η αναγκαστική εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων ως προς το σκέλος που επιδικάζουν διατροφή απαγορεύεται να συνδεθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την εκτέλεση του σκέλους των δικαστικών αποφάσεων που ρυθμίζουν την επικοινωνία. Αυτεπαγγέλτως το δικαστήριο υποχρεούται να διαγράψει από τα δικόγραφα τα πρακτικά και τις εκθέσεις κάθε σχετικής αναφοράς.

1532

Συνέπειες κακής άσκησης

"Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την γονική μέριμνα, την επιμέλεια του προσώπου την φροντίδα του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ'' αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας, οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ο εισαγγελέας ή και αυτεπαγγέλτως, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.

Το δικαστήριο μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον ένα γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας της επιμέλειας ή της φροντίδας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο ή, αν συντρέχουν και στο πρόσωπο αυτού οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου, να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή, ακόμη, και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτον ή και να διορίσει επίτροπο".

Ενδεικτικοί λόγοι για τους οποίους το Δικαστήριο μπορεί ν’αφαιρέσει την γονική μέριμνα ή επιμέλεια ή φροντίδα από ένα γονέα είναι :

α)η κατ’ εξακολούθηση υπαίτια παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων που αφορούν το τέκνο,

β) Η υπαίτιος έλλειψη διάθεσης συνεργασίας του ενός γονέα με τον άλλο για τα ζητήματα του τέκνου,

γ) η υπαίτιος παραβίαση όρων επικοινωνίας υπέρ του άλλου γονέα με το κοινό τέκνο που τάχθηκαν με δικαστική απόφαση,

δ) η απόπειρα ή ενέργειες ενός γονέα ν’ αποξενώσει το τέκνο από τον άλλο γονέα ή να του δημιουργήσει αισθήματα μίσους ή καταφρόνησης,

ε) η κατ’ εξακολούθηση αδιαφορία για το τέκνο και η παραμέληση άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας με το τέκνο ή των καθηκόντων του γονέα,

στ) οι μονομερείς ενέργειες ή πράξεις του ενα γονέα που θέτουν σε κίνδυνο την ψυχοσωματική υγεία ή την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού,

ζ) η έκθεση του τέκνου σε επικίνδυνο περιβάλλον, σε πράξεις, ενέργειες ή επιδράσεις βλαβερές για την ψυχοσωματική του υγεία και ανάπτυξη,

η) η άσκηση των δικαιωμάτων του γονέα αντίθετα με το συμφέρον του τέκνου.

1533

"Η αφαίρεση του συνόλου της γονικής μέριμνας της επιμέλειας του προσώπου ή της φροντίδας επιμέλειας του προσώπου του τέκνου και από τους δύο γονείς και η ανάθεσή της σε τρίτο διατάσσονται από το δικαστήριο μόνο όταν άλλα μέτρα έμειναν χωρίς αποτέλεσμα ή κρίνεται ότι δεν επαρκούν για να αποτρέψουν κίνδυνο της σωματικής, πνευματικής ή ψυχικής υγείας του τέκνου. (Παραλείπονται τα εδάφια δεύτερο και τρίτο ως μη ισχύοντα, βλ. σχόλια).

Το δικαστήριο ορίζει την έκταση της γονικής μέριμνας της επιμέλειας του προσώπου ή φροντίδας που παραχωρεί στον τρίτο, και τους όρους της άσκησής της". "Το δικαστήριο αποφασίζει την ανάθεση της πραγματικής γονικής μέριμνας της επιμέλειας ή φροντίδας ή της επιμέλειας στον τρίτο κατά τη δεύτερη παράγραφο του προηγούμενου άρθρου ή την πρώτη παράγραφο του παρόντος, ύστερα από έλεγχο του ήθους, των βιοτικών συνθηκών και γενικά της καταλληλότητάς του, στηριζόμενο υποχρεωτικά σε βεβαίωση της κοινωνικής υπηρεσίας. Η ανάθεση γίνεται σε κατάλληλη οικογένεια, κατά προτίμηση συγγενική (ανάδοχη οικογένεια) και, αν αυτό δεν είναι δυνατό, σε κατάλληλο ίδρυμα".

 

Β) ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ

Καθ’ υλην αρμοδιότητα

 

Αρθρο 16.

Στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται, ακόμη και αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει "τα πέντε εκατομμύρια" δραχμές:

1) οι διαφορές από μίσθωση πράγματος ή άλλου προσοδοφόρου αντικειμένου ή από επίμορτη αγροληψία που δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα των ειρηνοδικείων,

2) οι διαφορές από παροχή εξαρτημένης εργασίας ή και από οποιαδήποτε άλλη αιτία με αφορμή την εργασία αυτή, ανάμεσα στους εργαζομένους ή τους διαδόχους τους ή εκείνους στους οποίους ο νόμος δίνει δικαιώματα από την παροχή της εργασίας των πρώτων και στους εργοδότες ή τους διαδόχους τους,

3) οι διαφορές από παροχή εξαρτημένης εργασίας ή και από οποιαδήποτε άλλη αιτία, με αφορμή την εργασία αυτή, ανάμεσα σε εκείνους που εργάζονται από κοινού στον ίδιο εργοδότη,

4) οι διαφορές ανάμεσα στους επαγγελματίες ή τους βιοτέχνες, είτε μεταξύ τους είτε με τους πελάτες τους, από την παροχή εργασίας ή ειδών που κατασκεύασαν αυτοί, 5) οι διαφορές από συλλογική σύμβαση εργασίας ή από διατάξεις που εξομοιώνονται με διατάξεις συλλογικής σύμβασης, είτε ανάμεσα σ'' αυτούς, που δεσμεύονται από αυτές, είτε ανάμεσα σ'' αυτούς και τρίτους,

6) οι διαφορές ανάμεσα σε οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και στους ασφαλισμένους σ'' αυτούς ή τους διαδόχους τους ή εκείνους που κατά το νόμο έχουν δικαιώματα από τη σχέση ασφάλισης,

7) οι διαφορές που αφορούν τις αμοιβές, τις αποζημιώσεις και τα έξοδα δικηγόρων, εκτός από εκείνες που αναφέρονται στο άρθρ. 15 αρ. 11, συμβολαιογράφων, δικολάβων που έχουν διοριστεί νόμιμα, άμισθων δικαστικών επιμελητών, γιατρών, οδοντογιατρών, διπλωματούχων μαιών, κτηνιάτρων, μηχανικών και χημικών διπλωματούχων ανώτατων και ανώτερων σχολών, μεσιτών που έχουν διοριστεί νόμιμα, ή των καθολικών διαδόχων όλων αυτών, όπως και αν χαρακτηρίζεται η σχέση από την οποία προκύπτουν και ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι συμφωνία για τον καθορισμό της αμοιβής ή για τον τρόπο της πληρωμής της,

8) οι διαφορές που αφορούν απαιτήσεις διαιτητών, εκτελεστών διαθηκών, διαχειριστών σε ιδιοκτησία κατά ορόφους ή διαχειριστών που διορίστηκαν από δικαστική αρχή, εκκαθαριστών εταιριών ή νομικών προσώπων ή κληρονομιών ή των καθολικών διαδόχων όλων αυτών για τις αμοιβές και τα έξοδά τους, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι συμφωνία για τον καθορισμό της αμοιβής ή για τον τρόπο της πληρωμής της,

9) οι διαφορές που αφορούν το ποσοστό ή την πληρωμή του ασφαλίστρου,

10) οι διαφορές που αφορούν τον καθορισμό, τη μείωση ή την αύξηση της συνεισφοράς του καθενός από τους συζύγους για τις ανάγκες της οικογένειας, της διατροφής που οφείλεται εξαιτίας γάμου, διαζυγίου ή συγγένειας εκτός από τη διατροφή τέκνου λόγω διαζυγίου, δικαστικής ή εκούσιας αναγνωρίσεως ή χωριστής διαβιώσεως των γονέων, των δαπανών τοκετού και της διατροφής της άγαμης μητέρας και της διατροφής της μητέρας από την κληρονομική μερίδα που είχε επαχθεί στο τέκνο που αυτή κυοφορεί,

11) οι διαφορές που αφορούν τις αμοιβές, τις αποζημιώσεις και τα έξοδα των πραγματογνωμόνων, των διαιτητών πραγματογνωμόνων και των εκτιμητών, με οποιοδήποτε τρόπο και αν διορίστηκαν, ή των καθολικών διαδόχων τους,

12) οι διαφορές που αφορούν απαιτήσεις αποζημίωσης οποιασδήποτε μορφής για ζημίες από αυτοκίνητο, ανάμεσα στους δικαιούχους ή τους διαδόχους τους και εκείνους που έχουν υποχρέωση για αποζημίωση ή τους διαδόχους τους, όπως και οι απαιτήσεις από σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου, ανάμεσα στις ασφαλιστικές εταιρίες και τους ασφαλισμένους ή τους διαδόχους τους.

"13. οι διαφορές από προσβολή της νομής ή κατοχής κινητών ή ακινήτων".


Αρθρο 17

Στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται πάντοτε: 1) οι διαφορές που αναφέρονται στο άρθρο 681 Β, καθώς και εκείνες που αφορούν τη ρύθμιση της οικογενειακής στέγης εάν δεν υπάρχουν τέκνα και την κατανομή των κινητών μεταξύ των συζύγων σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης,

2) οι διαφορές ανάμεσα στους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων από τη σχέση της οροφοκτησίας, καθώς και οι διαφορές ανάμεσα στους διαχειριστές ιδιοκτησίας κατ'' όρόφους και στους ιδιοκτήτες ορόφων και διαμερισμάτων και 3) οι διαφορές που αφορούν την ακύρωση αποφάσεων της γενικής συνέλευσης σωματείων ή συνεταιρισμών".

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ Β και Γ ως έχουν

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι''

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΕΚΝΩΝ

Αρθρο 681 ΑΑ. – Με την ειδική διαδικασία των άρθρων …….. εφαρμοζομένων αναλόγως, σε περίπτωση διαζυγίου, χωριστής διαβιώσεως γονέων, εκουσίας ή δικαστικής αναγνωρίσεως, ρυθμίζονται εναίως τα θέματα ου αφορούν την συνεπιμέλεια, διατροφή, ανάθεση φροντίδας, τόπο διαμονής τέκνου επικοινωνία με το τέκνο και τύχη της οικογενειακής στέγης.

Οι παραπάνω διαφορές σωρεύονται υποχρεωτικώς σε μία αγωγή.

Τυχόν συμφωνίες των διαδίκων δεσμέυουν το δικαστήριο. Σε περίπτωση μεταβολής των συνθηκών μεταρρυθμίζεται το τμήμα της απόφασης το οποίο αφορά η μεταβολή αυτή.

Αρθρο 681 Β.-1. Με την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1 έως 3 και 672 έως 676 δικάζονται οι διαφορές που αφορούν: α) τον καθορισμό, τη μείωση ή την αύξηση της συνεισφοράς του καθενός από τους συζύγους για τις ανάγκες της οικογένειας, της διατροφής που οφείλεται λόγω γάμου, διαζυγίου ή συγγένειας εκτός από την διατροφή που οφείλεται λόγω διαζυγίου ή χωριστής διαβιώσεως των γονέων, των δαπανών τοκετού και της διατροφής της άγαμης μητέρας, καθώς και της διατροφής της μητέρας από την κληρονομική μερίδα που έχει επαχθεί στο τέκνο που αυτή κυοφορεί, β) την άσκηση της γονικής μέριμνας αναφορικά με το τέκνο κατά τη διάρκεια του γάμου, και σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή όταν πρόκειται για τέκνο χωρίς γάμο των γονέων του, τη διαφωνία των γονέων κατά την κοινή άσκηση από αυτούς της γονικής τους μέριμνας, καθώς και την επικοινωνία των γονέων και των υπόλοιπων πλήν των γονέων ανιόντων με το τέκνο. "γ. τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης και της κατανομής των κινητών μεταξύ συζύγων".

2. Οι διαφορές της πρώτης παραγράφου, αν ενωθούν με οποιαδήποτε από τις διαφορές των άρθρων 592 παράγρ. 1 ή 614 παράγρ. 1, μπορεί να εισάγονται, και στα πολυμελή πρωτοδικεία και να δικάζονται με την ειδική διαδικασία των άρθρων 593 έως 612 ή 616 έως 622.

3. Η ανταγωγή συνεκδικάζεται με την αγωγή, είτε παρίσταται ο ενάγων είτε ερημοδικεί, μόνο αν πέντε τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη συζήτηση στο ακροατήριο, κοινοποιήθηκε στον ενάγοντα το σχετικό δικόγραφο ή κατατέθηκαν οι προτάσεις που περιέχουν την ανταγωγή και αυτό βεβαιώνεται σύμφωνα με το άρθρο 237 παρ. 1.

Αρθρο 681 ΒΑ.- Στη σύνθεση του αρμόδιου δικαστηρίου μετέχει υποχρεωτικά εξειδκευμένος δικαστής οικογενειακού δικαίου και στην περίπτωση του πολυμελούς δικαστηρίου ως εισηγητής ο οποίος αποκλειστικώς επικοινωνεί με το τέκνο.

Αρθρο 681 Γ. 1. Στις διαφορές της περίπτωσης β'' της πρώτης παραγράφου του άρθρου 681 Β εφαρμόζονται και τα άρθρα 598, 600, 601, 605, 606, 744 και 759 παρ. 3. Αν οι διαφορές αυτές ενωθούν με οποιαδήποτε από τις διαφορές των άρθρων 592 παρ. 1 ή 614 παρ. 1, εφαρμόζονται τα άρθρα 744 και 759 παρ. 3.

"2. Στις ίδιες διαφορες καθιερώνεται στάδιο υποχρεωτικής προδικασίας που περιλαμβάνει την έρευνα, από όργανα της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας, των συνθηκών διαβίωσης του ανηλίκου και την υποβολή στο δικαστήριο, έως την ημέρα της συζήτησης, σχετικής αναλυτικής έκ8εσης η οποία, στις περιπτώσεις όπου φέρεται στο δικόγραφο της αγωγής ότι ο ένας από τους γονείς ή το ανήλικο τέκνο παρουσιάζει ψυχικά προβλήματα, θα πρέπει να συνοδεύεται και από ψυχιατρική έκθεση. Το μονομελές ή πολυμελές δικαστήριο είναι εξάλλου υποχρεωμένο, κατά την πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο της αγωγής και πριν από κάθε συζήτηση να προσπαθήσει, με την ποινή του απαράδεκτου, να επιλύσει συμβιβαστικά τη διαφορά, ύστερα από ακρόαση των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους. Ο συμβιβασμός πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου , αλλιώς δεν δεσμεύει το δικαστήριο.

3. Το δικαστήριο πριν από την έκδοση της απόφασής του, ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου, λαμβάνει υπόψη τη γνώμη του. Η ακρόαση από το δικαστήριο του τέκνου ηλικίας άνω των έξι ετών είναι υποχρεωτική στην περίπτωση που ζητηθεί από ένα από τους διαδίκους το δε δικαστήριο ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου λαμβάνει υπόψη τη γνώμη του. Μπορεί αν αποφασίσει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, να ορίζει ελεύθερα το χρόνο τον τόπο διεξαγωνής της, χωρίς να δεσμεύεται από χρονικούς περιορισμούς.

4. Για την επικοινωνία με το ακρόαση του τέκνου, ορίζονται, στα πρακτικά του αρμόδιου δικαστηρίου, ο χρόνος και ο τόπος της συνάντησης, καθώς και στην περίπτωση του πολυμελούς δικαστηρίου, ο δικαστής που θα επικοινωνήσει με το τέκνο. Με το ίδια πρακτικά καλείται επίσης να παρουσιάσει το τέκνο όποιος διαμένει μαζί του. Σε περίπτωση ερημοδικίας κάποιου διαδίκου, το δικαστήριο ορίζει χρόνο επιδόσεως αντιγράφου των πρακτικών στον απολειπόμενο διάδικο. Η επικοινωνία του δικαστή με το τέκνο ακρόαση του τέκνου από τον δικαστή γίνεται ιδιαιτέρως και σ’ αυτήν παρίσταται μόνο ψυχολόγος από την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία. γίνεται ιδιαιτέρως και δεν επιτρέπεται να είναι παρόν σ'' αυτήν άλλο πρόσωπο, εκτός αν ο δικαστής κρίνει διαφορετικά. Για το περιεχόμενο της συνομιλίας δεν συντάσσεται έκθεση".

*** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την παρ.4 άρθρ.19 Ν. 2521/1997 ορίζεται ότι:

4. Τα οριζόμενα στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 1646 του Αστικού Κώδικα και στην τρίτη παράγραφο του άρ8ρου 796 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ισχύουν και στις περιπτώσεις της τρίτης παραγράφου του άρθρου 1533, του τρίτου εδαφίου του άρθρου 1664 και του άρθρου 1674 του Αστικού Κώδικα, καθώς και στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 681Γ του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Στις περιπτώσεις αυτές, καθώς και όπου αλλού ο νόμος απαιτεί την υποβολή στο δικαστήριο και την υποχρεωτική συνεκτίμηση από αυτά έκθεσης της κοινωνικής υπηρεσίας, αν η έκθεση αυτή δεν υποβληθεί εμπρόθεσμα, το δικαστήριο δικάζει χωρίς έκθεση. Τα οριζόμενα στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 796 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας έχρυν εφαρμογή εκτός από τις περιπτώσεις της επιτροπείας ανηλίκου και όπου αλλού, στο ως άνω σχέδιο νόμου που κυρώθηκε ως Κώδικας με το ν. 2447/1996, προβλέπεται αυτεπάγγελτη δράση του δικαστηρίου.

Αρθρο 735.-Το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να διατάξει κάθε πρόσφορο ασφαλιστικό μέτρο που υπαγορεύεται από τις περιστάσεις, για τη ρύθμιση των σχέσεων των συζύγων από το γάμο και των σχέσεων γονέων και τέκνων σε περίπτωση που δεν έχουν ανήλικα τέκνα. Ιδίως να διατάξει τη μετοίκηση ενός από τους συζύγους, να ορίσει ποια πράγματα δικαιούται αυτός να παραλάβει για τη χωριστή του εγκατάσταση, να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο ο κάθε σύζυγος θα χρησιμοποιεί το ακίνητο όπου διαμένουν ή τα έπιπλα και σκεύη που χρησιμοποιούν από κοινού, να ορίσει το γονέα στον οποίο ανήκει προσωρινά η ν’αφαιρέσει προσωρινά από τους γονείς την γονική μέριμνα , να αφαιρέσει από τους γονείς τη γονική μέριμνα εν όλω ή εν μέρει και να ρυθμίσει τα σχετικά με την επικοινωνία με το τέκνο.

"Σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ'' ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας."

 

735 Α. - Το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να διατάξει κάθε πρόσφορο ασφαλιστικό μέτρο που υπαγορεύεται από τις περιστάσεις σε περίπτωση διαζυγίου, χωριστής διαβιώσεως γονέων, εκούσιας ή δικαστικής αναγνωρίσεως, ώστε να ρυθμίσει προσωρινά ενιαίως τα θέματα που αφορούν τη συνεπιμέλεια, διατροφή, ανάθεση φροντίδας, τόπο διαμονής τέκνου, επικοινωνία με το τέκνο και τύχη της οικογενειακής στέγης.

Οι παραπάνω διαφορές σωρεύονται υποχρεωτικώς σε μία αίτηση. Τυχόν συμφωνίες τω διαδίκων δεσμεύουν το δικαστήριο. Σε περίπτωση μεταβολής των συνθηκών μεταρρυθμίζεται το τμήμα της απόφασης το οποίο αφορά η μεταβολή αυτή.

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Το νομοσχέδιο δεν το έχουμε στα χέρια μας. Παραθέτουμε στο επιμέρους κεφάλαιο (Γ) της αναμόρφωσης του οικογενειακου (που μας αφορά ) με μαύρα γράμματα τις διατάξεις όπως αυτές ισχύουν, με κίτρινο τις αλλαγές που επρόκειτο να προταθού νκαι με θαλασσί τις παρατηρήσεις μας πάνω στις παρ’ολιγόν αλλαγές.

 

Ι) ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Α) Η εισαγωγή του θεσμού μας βρίσκει επί της αρχής σύμφωνους. Πιστεύουμε όμως ότι δεν γίνεται για ν’αντιμετωπίσει την «δυσάρεστο πραγματικότητα» [1] αλλά αντιθέτως χάριν της επιδίωξης του καθ’ όλα θεμιτού σκοπού, της προστασίας του γάμου.

Συστηματικά η αιτιολογική έκθεση έχει εσωτερικές αντιφάσεις. Ξεκινάει με την διαπίστωση ότι η «απολύτως ελεύθερη συμβίωση ... συνιστά οικογένεια»[2]¨. Συνεχίζει με το ότι «Η εξώγαμος συμβίωση υπάγεται στο άρ. 6 ΕΣΔΑ» [3]. Έχει προηγηθεί η διαπίστωση ότι 120.000 παιδιά έχουν ήδη γεννηθεί στην Ελλάδα εκτός γάμου και η τάση αυτή συνεχίζει αυξανόμενη[4]. Επίσης ότι πολλά ζευγάρια συνηθίζουν να συζούν σε απολύτως ελεύθερη ένωση πριν την τέλεση του γάμου.

Λογικά, μετά από αυτές τις διαπιστώσεις, το πρώτο μέλημα του νομοθέτη θα ήταν να ρυθμιστούν οι υπάρχουσες βιωτικές σχέσεις των ανθρώπων που τις ζούν και των παιδιών που ήδη έχουν γεννηθεί. Το δεύτερο μέλημα του νομοθέτη θα έπρεπε να είναι να εισαχθούν νέοι θεσμοί, παράλληλοι και συμπληρωματικοί του γάμου.

Δηλαδή, θα έπρεπε να προστατευθεί η οικογενειακή ζωή και να ρυθμιστούν κατά προτεραιότητα οι σχέσεις αυτές πριν εισαχθεί ο νέος θεσμός της ελεύθερης ένωσης για τις μελλοντικές σχέσεις.

Με άλλα λόγια, για τα παιδιά που γεννήθηκαν σε «απολύτως ελεύθερη ένωση» εκτός γάμου θα έπρεπε να ισχύσει σήμερα ακριβώς ότι προβλέπεται[5] για τα παιδιά που θα γεννηθούν σε ελεύθερη ένωση.

Αντ’ αυτού, με την αναθεώρηση του άρθρου 1515 ΑΚ επιτρέπεται στον πατέρα που αναγνώρισε το τέκνο ν’ασκεί την γονική μέριμνα εάν συμφωνεί η μητέρα. Η ρύθμιση όμως αυτή είναι ελλειπής γιατί κατά τα κοινώς γνωστά, αν η μητέρα συμφωνούσε θα είχε τελέσει γάμο. Έτσι όμως,. τα παιδιά που ήδη έχουν γεννηθεί σε «απολύτως ελεύθερη ένωση» ή θα γεννηθούν υστερούν νομικά έναντι των παιδιών από γάμο και ελεύθερη ένωση (όταν εισαχθεί).

Σημνειώνουμε ότι το παλαιό 1515 ΑΚ είχε εισαχθεί ως εξαίρεση της αρχής της ισότητας χάριν της προστασίας της κάποτε αδύναμης ανύπαντης μητ